به گزارش پایگاه خبری گرو به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ روزنامه جوان نوشت: اگر اهل سیاست و قدرت هم این وجیزه را بنویسند هیچ تأثیری در آیتالله جنتی ندارد، اما نگارنده به جهت دوری از قدرت و بیعلاقگی به مسیرهایی که به شورای نگهبان ختم میشود، بر این باور است که دفاع از مظلومیت آیتالله جنتی، دفاع از یک شخص نیست که دفاع از فقهای تراز اول انقلاب اسلامی و اسلام سیاسی است، دفاع از عالم بزرگی که توسط بیریشهها در سایه آزادی مورد ستم قرار میگیرد و اما بعد...
بدون تردید در فاصله 34 سال بعد از شهادت شهید مظلوم دکتر بهشتی، هیچ یک از شخصیتهای منصوب امام به اندازه آیتالله جنتی مظلوم نبوده است. فقط تفاوت ماجرا در این است که شهید بهشتی آماج «تهمتها» و «شایعات» بود، اما آیتالله جنتی آماج «تمسخرها و کنایهها» است. علت اینکه نمیتوانند مانند شهید بهشتی هزاران تهمت را نثار وی کنند، این است که آیندهای برای اندوختگی دنیوی او قابل تصور نیست.
بنابراین با هزاران ذرهبین نتوانستند ردپایی از دنیاطلبی و دنیاگرایی را در این مرد بزرگ ببینند. یقیناً اگر او اهل دنیای ما بود با اندک هجمه و فشار عرصه را رها میکرد و آرامش خود در این سنین را بر هر چیز دیگری ترجیح میداد اما او در پیمانی که با امام بست و اعتمادی که امام به ایشان نمود مأمور است تا از پلشتیها در حکومت صالحان پیشگیری نماید. او دغدغه دارد تا امام را از خوفی که داشت دور سازد: «من خوف از آن دارم که ما یک جمهوری اسلامی درست کردیم اما هر کجایش برویم همان حکومت طاغوت باشد».
برای دانلود اینجـــــــا کلیک کنید.
دیدگاه شما