به گزارش پایگاه خبری گرو، قدمت هنرهای نمایشی در شهرستان نهاوند بر اهالی و علاقمندان به این هنر پوشیده نیست، کهن شهری که پیشروتر از بسیاری از شهرهای کشور و در دهه 40 دست به اجرای آثار فاخر جهان از جمله «موش ها و آدمهای» جان اشتاین بک ، «خسیس» مولیر و... زد و در دوران مبارزه، نمایش «جام شوکران» با استقبال عجیب مردم و هنرمندی گروه انقلابی ابوذر توسط ساواک تعطیل شد و بعد از انقلاب هم گروههای نمایشی آن عموماَ فعال بودند و در سال 67 نمایش «آخرین کوچ» از این شهر به جشنواره بین المللی تئاتر فجر راه پیدا کرد.
اما با وجود کوچ هنرمندان آن در ابتدای دهه 70 و تربیت نسلی مجهز به دانش تئاتر در سالهای پس از آن در این شهر و اولین میزبانی جشنواره استانی در سال 80 و در پی آن راهیابی نهاوند به جشنواره منطقهای آن هم با دعوت از کارگردان غیر بومی موفقیتهای فراوانی از جمله دریافت لوح تقدیر کارگردانی جشنواره فجر توسط نمایش «آبیترین آسمان شهر» به همراه داشت اما اصرار بر همکاری با نیروهای غیربومی در سالهای اخیر سبب کاهش و کنار رفتن هنرمندان بومی و در نتیجه منجر به این شد که در سال 95 تئاتر نهاوند برای نخستین بار حتی موفق به حضور در جشنواره استانی هم نشود.
عمدهترین مشکل نمایش نهاوند سوء مدیریت است
در همین راستا سرپرست گروه نمایشی « ترنج» نهاوند در گفتوگو با خبرنگار فارس در خصوص وضعیت تئاتر امروز این شهرستان اظهار کرد: در یکی دو سال اخیر و به دلیل عدم حمایت کافی از هنرمندان و همچنین نبود اجرای عمومی در زمانهای خارج از برگزاری جشنوارهها، تئاتر نهاوند به حالت نیمهتعطیل درآمده و کمتر اجرایی را در این ایام در این شهر شاهد هستیم.
پرستو آبکار با تاکید بر اینکه عمدهترین مشکل نمایش نهاوند سوء مدیریت است، گفت: مدیریت ناکارآمد و بیتفاوت فرهنگ و هنر چند سال اخیر این شهرستان موجب شده تا چراغ تئاتر در این شهر به خاموشی رود.
وی افزود: در نتیجه این امر، تعدادی کثیری از هنرمندان نهاوندی در پی بیتوجهی و نبود حمایت از فعالیتهای آنان، یا عطای کار هنری را به لقایش بخشیدهاند و یا در پی معیشت و برای گذران زندگی خویش به سایر شهرها و بخصوص تهران مهاجرات کردهاند.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: از طرفی دیگر و باز هم به دلیل بی تفاوتی متولیان هنر نمایش در این شهرستان، متاسفانه به علت عدم برگزاری دوره های آموزشی مناسب و کاربردی در این رشته، شاهد نبود آموزشکافی برای کشف و پرورش استعدادهای جدید و یا بهروز نبودن اطلاعات پیشکسوتان آن هستیم که در درازمدت موجبات رکود و حتی تهی شدن این هنر از استعدادهای جوان را فراهم کرده است.
وی با بیان اینکه امروز در نهاوند به تعداد انگشتان دست هم هنرمند باسابقه و یا تحصیلکرده تخصصی نمایش وجود ندارد، افزود: شاید فقط چند جوان علاقمند و کمتجربه آن هم به صورت جسته و گریخته و البته برای خالی نبودن معرکه هرازچندگاهی کاری را بروی صحنه میبرند که مطمئناَ آنها هم بعد از چند وقت بیانگیزه شده و هر کدام به دنبال زندگیشان خواهند رفت.
سرپرست گروه نمایشی « ترنج» نهاوند تاکید کرد: اما از همه مهتر معضل جدیدی است که در سال های اخیر در نهاوند ظهور پیدا کرده و آن هم وارد کردن کارگردان از شهرها و بعضاً استانهای دیگر است که در نوع خود واقعاَ بینظیر و لااقل کمنظیر است.
وی گفت: بر همگان روشن است که این امر تنها مسکنی موقتی بوده و شاید به جز پرکردن بیلان کاری ادارات نتیجه دیگری نخواهد داشت همانطور که میبینیم نهاوند در خلأ هنرمند پیشکسوت و یا جوان آموزشدیده خود خصوصاَ در زمینه نویسندگی که به جرأت میتوان گفت معضل اصلی تئاتر نهاوند است؛ باید در جشنوارههای مهم شرکت کند و نتیجه همان میشود که برای نخستین بار در طول تاریخ تئاتر این شهر، نهاوند نمایندهای حتی در جشنواره استانی ندارد.
آبکار با اشاره به راهحلهای موجود برای حل این مشکلات گفت: به نظرم اولین گام شناسایی استعدادهای جایگزین است که البته در نهاوند بحمدالله کم نیست و سپس آموزش صحیح در تمام رشتههای هنر نمایش اعم از نویسندگی، بازیگری و کارگردانی در کنار مهیا کردن شرایط لازم برای دیدن چند نمایش در ماه در مرکز و یا جشنوارههای مختلف؛ تا این هنرمندان با نمایشهای روز و موضوعات و ایدههای نو آشنا شوند و البته مهمتر از همه اینها حمایت مالی به معنای واقعی از طرف مسوولان است که واقعاَ این مهم در چند سال اخیر در حد صفر بوده است.
تئاتر نهاوند در حال غرق شدن است
یکی دیگر از فعالان تئاتر این شهرستان نیز اظهار کرد: باوجود فعالیت خودجوش هنرمندان این حوزه و علاقه فراوان آنها به کار و زنده نگه داشتن این هنر در نهاوند اما مسوولان ذیربط و در راس آنها اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان تنها نظارهگر بوده و اقدام موثری در راستای حمایت مالی و پویایی بیشتر این بخش ندارند.
صحبتالله روشنفکر افزود: بنابراین میتوان گفت که تئاتر شهرستان نهاوند بخصوص در سالهای اخیر در حال دست و پازدن و البته غرق شدن است و متاسفانه تاکنون هیچ دارویی هم برای آن تجویز نشده است.
وی با اشاره به قدمت هنر نمایش در نهاوند گفت: این شهرستان از دیرباز مهد استعدادها و هنرمندان موفقی بوده است که بسیاری از آنها در زمانی که حتی خیلیها اطلاعی از جشنوارههای مطرحی همچون فجر یا سنگر نداشتند به این جشنوارهها راه یافته و حتی در آنها خوش درخشیده اند.
این کارگردان پیشکسوت تئاتر ادامه داد: اما متاسفانه در سالهای اخیر و در پی بیتوجهی به هنرمندان بومی این شهر و یا تمرکز بیشتر بر روی حضور در جشنوارهها که با فراموشی اهمیت اجراهای عمومی همراه است؛ موجب شده تا تئاتر نهاوند فروغ و درخشش گذشته خود را از دست بدهد.
وی عدم برگزاری کلاس و دورههای آموزشی مناسب در بخشهای مختلف حوزه نمایش همچنین نبود امکانات اولیه و سخت افزاری مطلوب از جمله سالنهای اجرا و پلاتوهای تمرین استاندارد را از جمله مهمترین مشکلات هنرمندان تئاتر در شهرستان نهاوند برشمرد و افزود: البته نباید فراموش کرد در رأس همه این موارد لزوم توجه و اعمال حمایتهای مالی و معنوی به گروههای هنری قرار دارد که باعث ایجاد انگیزه و تشویق آنان به فعالیت بیشتر میشود که متاسفانه این مهم در شهرستانها بسیار کمرنگ شده یا اصلاَ وجود ندارد.
روشنفکر گفت: در سالهای اخیر نه تنها حمایت خاصی از هنرمندان صورت نگرفته بلکه اعمال برخی طرح های عجولانه مثل طرح استقرار گروههای نمایشی باعث شده تا فعالیت بسیاری از گروههای فعال شهرستانها به دلیل نداشتن برخی از شرایط ذکر شده در این طرحها محدود و یا کلاَ منحل شوند.
* هنر نمایش در نهاوند روزهای خوبی را سپری نمیکند
مانا پوراسد یکی دیگر از فعالان تئاتر شهرستان نهاوند نیز در گفتوگو با ما در خصوص وضعیت کنونی تئاتر این شهر با بیان اینکه شرایط کنونی حاصل چهگونه نگریستن پیش از این ما است همان طوری که آینده حاصل نگرش امروز ما به شمار میرود، اظهار کرد: از آنجایی که در سالهای گذشته هیچ برنامه مدونی برای ارتقای سطح فنی و کیفی و همچنین صنفی تئاتر در نهاوند انجام نشده است، هم اکنون دوره انحطاط تکنیکی و خلاقیت را در این هنر تجربه و سپری میکنیم.
وی گفت: متاسفانه هنر نمایش در نهاوند روزهای خوبی را سپری نمیکند و تا زمانی که این رخوت و تکرار وضعیت موجود در هنرمندان، مدیران اجرایی و فرهنگی شهر وجود دارد، هیچ نشانهای مبنی بر جهش دوباره یا بهبود اوضاع هم حس نمیشود.
پوراسد که تقدیر بازیگری پنج جشنواره تئاتر استانی و طنز اعتیاد را در کارنامه هنری خود دارد، افزود: مشکلات عمده تئاتر نهاوند به عدم برنامهریزی، نبود تلاش برای ارتقای سطح فنی و کیفی هنرمندان، تنبلی و عدم شناخت و درک درست هنرمندان از جریانات بهروز تئاتر در کشور و جهان برمیگردد که علاوه بر آنها میتوان نبود سیستم نمایش مبتنی بر تماشاگر و حمایت مالی در کنار ضعف ساختار ادبی شهرستان برای تولید متون دست اول را از مهمترین مشکلات پیش روی تئاتر این شهرستان دانست.
وی با تاکید بر اینکه متاسفانه عواملی همچون ایجاد انحصار هنری، حذف منتقدین و عدم حمایت از هنرمندان خارج از لابی در مدیریت پیشین فرهنگی نهاوند دست به دست هم دادند تا امنیت روانی را از هنرمندان سلب کند، افزود: در نتیجه این موارد، اغلب ترجیح دادند تا در سکوت و خارج از گود بایستند و فعالیت نکنند و یا کوچ کرده و حداقل شرایط فعالیت را برای خود دست و پا کنند.
برنده رتبه اول طراحی بروشور دو دوره تئاتر استانی با اشاره به دلایل عدم حضور نهاوندیها در جشنوارههای معتبر تئاتر گفت: یکی از ارکان موفقیت، ارتباط مستمر با جهان پیرامون به منظور کشف مفاهیم پیرامتنی است و تلاش برای حضور در جشنواره ها و به ویژه اجرای عمومی که مستلزم پویایی گروههای هنری است، لذا تا مادامی که به تئاتر به صورت مقطعی و صرفاً جشنواره استانی آن نگریسته میشود، بهبود چندانی هم رخ نخواهد داد.
وی افزود: با این حال حمایت کامل گروهها از طرف مدیران فرهنگی آن هم بدون ایجاد انحصار در فضای تئاتری شاید یکی دیگر از راههای برون رفت از شرایط موجود باشد.
آنچه مسلم است چراغ تئاتر در نهاوندی که روزگاری نه چندان دور حرف اول را در استان و حتی منطقه میزد در پی بیتدبیری و بیدانشی برخی از مسوولان از تئاتر روز کشور به خاموشی رهنمون شده و در حد سوسو باقی مانده است که این مقدار هم نتیجه فعالیت خودجوش و ذاتی تعداد اندکی هنرمندان قدیمی و البته چند جوان کمتجربه است که شاید یکی از نگرانیهای امروز آنها زمزمه دعوت از کارگردان غیر بومی است که میرود نسخه تجربه تلخ گذشته برای تئاتر دیار سرابها تکرار شود./فارس
انتهای پیام/